Με το όνειρο που έχουν τα παιδιά, ξεκίνησε από μικρός να κλωτσά και να τρέχει με μια μπάλα στα πόδια. Με το όνειρο να γίνει επαγγελματίας ποδοσφαιριστής, θέλοντας να αγωνιστεί στο υψηλότερο επίπεδο. Όλη η ζωη του το ποδόσφαιρο, ξεκινώντας από τη δεκαετία του 2000 στα γήπεδα της σχολής ποδοσφαίρου της Αγίας Παρασκευής, και μέχρι και σήμερα, να έχει κάνει το όνειρο πραγματικότητα και να το ζει στο έπακρο. Ο λόγος για το <<δικό>> μας παιδί, τον Βολιώτη και ταλαντούχο ποδοσφαιριστή Αλέξανδρο Κατράνη, ο οποίος μιλά αποκλειστικά στο Localsports.gr και τον Απόστολο Καρπαθάκη από την μακρινή Πολωνία, όπου και αγωνίζεται πλέον, για την καριέρα του, το ξεκίνημα, την μεταγραφή στον Ατρόμητο, το ελληνικό ποδόσφαιρο, το Γαλλικό, το κεφάλαιο “Εθνική Ελλάδος” και η τελευταία του μέχρι σήμερα ποδοσφαιρική στέγη Πολωνία. Απολαύστε τον.
Συνέντευξη: Αποστόλης Καρπαθάκης
Η πρώτη σκέψη του να γίνει επαγγελματίας ποδοσφαιριστής
Η αλήθεια είναι ότι απλά θυμάμαι τον εαυτό μου με μια μπάλα, θυμάμαι ότι οπουδήποτε έβλεπα μπάλα μου τραβούσε την προσοχή και το ίδιο μου έχουν πει και οι γονείς μου.
Μέχρι να έρθει ο Ατρόμητος, ήσουν στην Αγία Παρασκευή και στον Βόλο. Τι θυμάσαι από αυτή σου τη διαδρομή;
Οι βάσεις που παίρνει κάθε άνθρωπος στην ζωή του, από την οικογένεια, το σχολείο, στην δίκη μου περίπτωση και από την ακαδημία ποδοσφαίρου είναι παρά πολύ σημαντικά και εγώ ευτυχώς στα χρόνια που έζησα στο Βόλο, και στους τρεις αυτούς τομείς είχα την καλύτερη καθοδηγήση και αγάπη καθώς έλαβα συμβουλές που ακολουθώ και κρατώ μέχρι και σήμερα.
Πως προέκυψε η πρόταση από τον Ατρόμητο και ποια η αντίδραση σου;
Ο Ατρόμητος προέκυψε έπειτα από κάποιες ανοιχτές δοκιμές που είχε η ομάδα του Περιστερίου, στις οποίες πήρα μέρος για δυο Σαββατοκύριακα και μετά από κάποιες μέρες ήρθε το πολυπόθητο τηλεφώνημα. Εννοείται πως η πρώτη αντίδραση σίγουρα ήταν ένα τεράστιο κύμα χαράς και δικαίωσης για μένα και τους κόπους που είχα μέχρι τότε.
Οι εντυπώσεις σου στο ελληνικό πρωτάθλημα ως επαγγελματίας για πρώτη φορά
Σίγουρα ήμουν παρά πολύ χαρούμενος όταν έγινα επαγγελματίας και κατάφερα να παίξω στην 1η κατηγορία, αλλά σίγουρα όταν πηγαίνεις στο εξωτερικό, καταλαβαίνεις ότι έχουμε πολλά πράγματα να βελτιώσουμε. Από την άλλη όμως, σίγουρα δεν λείπει καθόλου ταλέντο από την Ελλάδα.
Τι κρατάς από τη πρώτη θητεία στον Ατρόμητο;
Σίγουρα κρατάω και θυμάμαι ανθρώπους τους οποίους με βοήθησαν και με πίστεψαν τότε, συμβουλές τις οποίες έλαβα και εμπειρίες που είχα από μεγαλύτερους συμπαίκτες μου τότε.
Στη συνέχεια ακολούθησε η μεταγραφή σε Σεντ Ετιέν. Πως νιώθεις;
Έπειτα η μεταγραφή στην Γαλλία. Χαρά, ενθουσιασμός, αλλά και λίγος φόβος για το άγνωστο το οποίο, όμως δεν είναι αρκετό να σε σταματήσει όταν ακολουθάς το όνειρο σου. Μεγάλο βήμα, μεγάλο ρίσκο το οποίο ήθελα παρά πολύ να πάρω και, ευτυχώς μέχρι σήμερα δεν το μετανιώνω.
Ποιες διαφορές και πως βίωσες το γαλλικό πρωτάθλημα;
Είναι δυο τελείως διαφορετικά πρωταθλήματα με άλλα χαρακτηριστικά. Αλλά πραγματικά εκεί ζεις και καταλαβαίνεις πως μια ομάδα τοπ επιπέδου λειτουργεί και πως παίχτες αυτού του επιπέδου ζουν την καθημερινότητα του ποδοσφαίρου. Ήταν για μένα ένα ποδοσφαιρικό σχολείο. Γενικά τα πράγματα εκεί δεν πήγαν ιδανικά για εμένα, διότι γρήγορα οι άνθρωποι με τους οποίους πήγα εκεί απομακρύνθηκαν από την ομάδα όποτε μετά από έναν χρόνο, θεώρησα καλύτερο να δοκιμάσω κάπου αλλού την τύχη μου, έτσι ώστε να βρω παιχνίδια και μια επιστροφή σε ένα γνώριμο περιβάλλον και την οικογένεια του Ατρομήτου την θεώρησα κάτι πολύ καλό εκείνη την περίοδο. Σίγουρα πιο έμπειρος, πιο έτοιμος πήρα τα παιχνίδια τα οποία χρειαζόμουν. Με λίγα λόγια η επιστροφή στον Ατρόμητο ήταν για μένα σαν να γυρνάς πίσω στο σπίτι σου και οι γονείς σου να σου δίνουν ώθηση και κουράγιο για την συνέχεια για αυτό και τους ευχαριστώ πολύ.
Το παράπονό σου σε αυτή τη διαδρομή και αν πιστεύεις πως έχεις αδικηθεί κάπου
Η ποδοσφαιρική ζωή είναι πολύ μικρή και περνάει πραγματικά γρήγορα, οπότε δεν θα ήθελα να εστιάσω σε παράπονα που μπορεί να έχω ή σε πράγματα που με στεναχώρησαν, όλα έγιναν για κάποιο λόγο, κρατάω τα καλά και ότι έμαθα από κάθε κατάσταση στην οποία επήλθα και προχωράω.
Θεωρείς πως έκλεισε το κεφάλαιο Ελλάδα για τη καριέρα σου;
Κανένα κεφάλαιο δεν κλείνει. Αυτή την στιγμή βρίσκομαι στην Πολωνία, αλλά δεν μπορώ να ξέρω το επόμενο κεφάλαιο και η επόμενη μου ομάδα που θα βρίσκεται.
Για την Εθνική Ελλάδος
Η Εθνική είναι κάτι ξεχωριστό είναι πάνω από όλα. Σίγουρα θα ήθελα κάποια στιγμή να αγωνιστώ με το εθνόσημο ξανά. Είναι πολύ ωραίο να βλέπεις την εθνική μας να δίνει ελπίδα στο κόσμο ότι μετά από αρκετά χρόνια θα μπορέσουμε να βρισκόμαστε σε κάποια μεγάλη διοργάνωση. Μόνο βήματα μπροστά έχουν γίνει το τελευταίο καιρό και ελπίζω να συνεχίσουμε έτσι.
Τι συμβουλή δίνεις στα παιδιά που θα δουν την συνέντευξη
Δεν μου αρέσει να δίνω συμβουλές, γιατί πιστεύω κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός και αντιμετωπίζει τις καταστάσεις διαφορετικά. Δυο λέξεις μόνο που μου έχουν μείνει και τις συναντάω καθημερινά είναι η λέξη δουλειά και υπομονή. Τίποτα άλλο.